فلج مغزی(CP) اصطلاحی است تشخیصی که برای توصیف گروهی از اختلالات پایدار حرکتی و وضعیت قرار گیری بدن کودک که منجر به محدودیت حرکتی کی شوند؛ به کار می رود.اختلالى که به عنوان بیمارى فلج مغزى شناخته مى شود، در برگیرنده مجموعه گسترده اى از نقص هاى حرکتى دوران کودکى است. شدت، الگوى درگیرى اختلالات حرکتى و سایر اختلالات همراه با این سندرم از جمله مشکلات تکلم، ناتوانى هاى ذهنى و تشنج طیف بسیار گسترده و وسیعى را شامل مى شوند.
در ۴٠ سال اخیر تغییرات و پیشرفت هاى زیادى را در زمینه مراقبت هاى پیش و حین باردارى شاهد بوده ایم، با این حال شیوع کلى این بیمارى همچنان مقدارى ثابت و حدود ۶/۳-٢ مورد در هر ١٠٠٠ مورد تولد زنده باقى مانده است.
فرد مبتلا به فلج مغزى در تمام طول زندگى خود تحت تاثیر این بیمارى قرار دارد و هدف اغلب این افراد از مراجعه به پزشک و تحت درمان قرار گرفتن نه تنها بهبود عملکرد هاى جسمانى بلکه افزایش کیفیت زندگى و توانایى تعامل اجتماعى مى باشد.
